De verordening zorgt ervoor dat er een einde komt aan situaties waarin gerechtsdeurwaarders, onder druk van de onderlinge concurrentie, tot financiële afspraken komen waarin de kwaliteit van de ambtelijke dienstverlening en de goede beroepsuitoefening ondergeschikt raken aan de belangen van de opdrachtgever. Zo worden ook nadelige situaties voor de schuldenaar en in bepaalde gevallen zelfs een gevaar voor de continuïteit van de beroepsuitoefening door de individuele gerechtsdeurwaarder voorkomen.

De Verordening Grenzen tariefmodellen gerechtsdeurwaarders bevat enkele belangrijke spelregels:

• gerechtsdeurwaarders brengen een redelijke en marktconforme vergoeding in rekening voor het uitvoeren van ambtelijke diensten;
• gerechtsdeurwaarders mogen ontvangen gelden pas afdragen aan de opdrachtgever nadat de eigen vergoeding en de out-of-pocketkosten zijn betaald;
• het is gerechtsdeurwaarders niet toegestaan om out-of-pocketkosten geheel of gedeeltelijk voor eigen rekening te nemen;
• gerechtsdeurwaarders mogen geen overeenkomsten sluiten waarbij een derde partij kan verdienen aan ambtshandelingen of de werkzaamheden die daarmee samenhangen.

Dit betekent in de praktijk dat de gerechtsdeurwaarder een marktconform tarief hanteert, voorkomt dat een deurwaarder uitsluitend als laatste achter zijn eigen verdiensten aan moet gaan, alle inkoopkosten doorberekent én het volledige traject doet. Zo wordt voorkomen dat de opdrachtgever verdient aan deurwaardersdiensten.

Op 30 november 2020 is de Verordening Grenzen tariefmodellen gerechtsdeurwaarders gepubliceerd in de Staatscourant. Dat betekent dat de verordening op 1 januari 2021 in werking treedt.