Sociale incasso levert meer op

Op basis van een analyse van schulden bij 3,6 miljoen mensen heeft GGN, het grootste gerechtsdeurwaarderskantoor van Nederland, onderzocht dat 74% van de mensen met schulden niet kan betalen. 25% van de mensen wil wel betalen en kan ook betalen. Vaak berust de schuld op een misverstand. Dat betekent dat de grootste groep van goede wil is, maar hier hulp bij nodig heeft. Slechts 1% van mensen met schulden kan wel betalen, maar wil dit niet. Incasso zou er voor moeten zorgen dat deze betalingen toch gedaan worden. Maar zoals het ging in de Nederlandse deurwaarderswereld, zo kan het niet langer. Daarom heeft marktleider GGN het roer omgegooid en werken zij volgens de aanpak van sociale incasso, waarbij een persoonlijke aanpak ervoor moet zorgen dat mensen geholpen worden om te kunnen betalen.

Gerechtsdeurwaarders kunnen problematische schulden vroegtijdig signaleren

7,6% van alle huishoudens heeft problematische schulden, dat wil zeggen: ze staan rood, kunnen rekeningen niet betalen of hebben een creditcard-schuld. Dat betekent ruim 600.000 huishoudens waarvan zeker de helft bij meerdere schuldeisers openstaande vorderingen heeft. Slechts 10% van deze groep is bekend bij organisaties voor schuldhulpverlening. Gerechtsdeurwaarderskantoren staan als enige partij tussen de schuldeiser, schuldhulpverlening en schuldenaar in. Volgens de oude manier van werken waren de verdienmodellen gericht op escalatie, door gerechtelijke maatregelen op te leggen. Met stijgende griffierechten werden de kosten voor consumenten – en dus de schulden – steeds hoger. Dat is niet duurzaam en op de lange termijn zelfs een onhoudbare situatie. Niet alleen voor deze individuen, maar ook voor de maatschappij is dat uiteindelijk ongewenst.

Niet kunnen betalen

Wanneer je kijkt naar de beweegredenen van wanbetalers dan blijkt dat slechts 1% wel kan, maar niet wil betalen. Voor dit type wanbetaler is de oorspronkelijke inzet van de gerechtsdeurwaarder bedoeld: dwingen om te betalen. Een kwart van de mensen met schulden kan betalen en wil dat ook wel; bij deze groep gaat het vaak om een misverstand of nonchalance. Ze hebben bijvoorbeeld een brief gemist of zijn verhuisd. In deze gevallen helpt het wanneer we ze opsporen en aansporen. Als je deze groep faciliteert met bijvoorbeeld een link om te betalen, dan worden de schulden voldaan. En dan houd je nog 74% over. Dit zijn mensen die simpelweg niet kúnnen betalen, omdat zij over onvoldoende middelen beschikken. Of ze wel of niet willen betalen, is dan eigenlijk niet meer relevant. Wie niet kan, die kan dit niet. Ze hebben hulp nodig om te zorgen dat ze op de een of andere manier in een situatie komen waarin ze wel kunnen betalen.

Lees hier het volledige persbericht